Auteur DenBolle | Datum: 14-1-2011 |
Ik zei toch dat het een minder handige week was? Vanochtend ging het gewoon verder…
‘Nou agent.. Die motorrijder zat er echt ineens. Die moet veel te hard hebben gereden en ik kon ‘m echt niet gezien hebben. Dus eigenlijk is het zijn eigen fout. Toch?‘ Huilend verteld ze haar verhaal aan de KLPD’er die wat routineus naar de wrakstukken van mijn leenmotor kijkt.
De voorvork is afgebroken door de klap tegen de wegafscheiding. Mijn helm zit nog om m’n hoofd maar de banden van de helm hebben mijn hoofd zo’n knak gegeven dat er minstens twee wervels als bouwgruis in mijn nek zitten. Mijn rugzak is losgescheurd en de pc die erin zat ligt in gruzelementen op de snelweg. Hij noteert alles op een kladblokje. ‘Vertelt u verder mevrouw?’ ‘Nou ik reed op de linkerbaan en het werd allemaal wat nauw. Ik geef richting aan en ga naar de rechterbaan. Terwijl ik naar rechts ga zie ik ineens dat er een motorrijder tegen de auto zit en die gaat vol de schrikborden in. Hij raakt de auto, volgens mij sloeg ie de ruit in zelfs en rijd zo tegen die metalen delen aan. Hij moet echt heel hard hebben gereden en me rechts hebben willen inhalen. ‘ De vrouw wat observerend aankijkend schrijft de KLPD’er zwijgend alles op. Ondertussen zet de collega van de noterende KLPD’er wat pionnen op de A1 en meld per radio aan de meldkamer dat van de A1, ter hoogte van de bouwwerkzaamheden bij Tankstation Lukasgat de linker baan afgekruist moet worden.
Auto’s remmen af om met een geschrokken gezicht te kijken naar de ravage op de weg. De auto van de vrouw met het ingeslagen raam staat scheef, glasscherven overal. Mijn motor hangt half over de wegafzetting en er liggen overal omgereden schrikborden. De vrachtwagen achter me staat bijna geschaard op de snelweg en de chauffeur zit wit weggetrokken een sigaret te roken. Ik lig met mijn hoofd op de snelweg, mijn nek maakt een onnatuurlijke hoek met de rest van lijf, en het rechterbeen lijkt ineens een extra gewricht te hebben. De warmte die ik op mijn gezicht en nek voel is bloed of zo denk ik.
Terwijl ik kwaad maar machteloos licht comateus op de grond lig en de regen mijn bloed verdunt trekt langzaam het bewustzijn uit mijn kop weg. De warmte van de adrenalinestoot toen ik crashde ebt weg en ik voel mijn armen en benen koud worden. De karakteristieke alertheid die iemand heeft na een ongeluk is van korte duur en ik hoor in de verte de ambulance aankomen. Geen idee of ik ooit de ogen weer open zal doen, maar de vrachtwagen achter me heeft in elk geval nog kunnen stoppen. In de politieauto hoor ik zachtjes de radio. ‘Verkeers informatie : files op de volgende wegen. A1 ter hoogte van de wegwerkzaamheden bij tankstation Lukasgat één rijbaan afgesloten in verband met een ongeluk. Verder op de …’ langzaam sterft het geluid weg als ik wegzak in een donkere bewusteloosheid. Ik voel nog dat mijn pak opengesneden wordt en de ambulancebroeders iets zeggen over de verwondingen die ik onder het pak heb. Zeker het feit dat ik minstens drie schrikborden heb geraakt voor ik het metalen afscherm raakte maakt het er allemaal niet beter op vandaag.
Terwijl ik uit mijn lichaam treed zie ik de ambulance broeders het opgeven. Hoofdschuddend trekken ze mijn kleding in fatsoen en sjorren me op de brancard vast. De deken gaat over me heen en ik zal nooit meer de ogen open doen of stukjes tikken om me af te reageren, of die vuilak van een Huilie B. de oren wassen.
De KLPD’er met het notitieblokje loopt naar me toe. Hij frummelt wat aan mijn zakken en haalt mijn portomonee er uit. Als hij mijn rijbewijs heeft gaat ie in de auto zitten en tikt op het schermpje wat gegevens in. ‘Hee..‘ mompelt ie. Hij kijkt naar buiten naar de resten van mijn motor. Kijkt weer op het schermpje en loopt naar z’n collega. “Die motor, da’s een Yamaha, Diversion nogwat ?” De collega kijkt en knikt. ‘Hee.. grappig. Volgens het systeem zou deze man een Kawasaki hebben. Een GPZ 1100.’ ‘Een 1100? Das’s een heel ander slag dan deze motor, dit is een 600 of 900cc‘ beaamt de collega. Als ze op basis van het kenteken achterhalen dat het niet mijn motor is bellen ze met de dealer. ‘Oh, leenmotor, zijn motor staat bij julie?’ Hij rondt het gesprek af met de mededeling dat ze een leenmotor armer zijn.
Staand naast z’n auto neemt ie alles nog eens in ogenschouw. Vrouw, helemaal overstuur, reed gewoon op de linker baan. Dan die motorrijder. Heeft zelf een wat zwaardere motor en nu een leen fietsje. Net ander model, net minder vermogen. Gezien het pak van die vent rijd ie regelmatig en zou ie misschien inderdaad rechts hebben willen inhalen. Er stond in het systeem dat ie daar al eens een bekeuring voor gehad had. Tja. Wat moet je hier nu mee. Geen motor remsporen, die auto met die ruit kapot geslagen. Kijkend op z’n horloge ziet ie dat het over half tien is. Tijd voor koffie eigenlijk. ‘Fucking klerezooi. Rijd dan ook normaal.Wacht dan tot het zomer is en mooi weer.‘ mompelt ie als ie z’n verslag gaat opstellen.
Gevalletje testosteron. Stoere motormeneer heeft niet de snelle motor die ie gewend is. Mevrouw is wat nerveus door de krappe weg. Motormuis schiet er rechts langs en klapt op auto en bouwmaterialen. Exit.
’s Middags op kantoor voert hij me in het systeem in als het zoveelste statistiekje van een vent die de motor niet onder controle had. Hij had nog wel wat medelijden met de vrouw. Ze was erg overstuur geweest en had tot ze thuis was gebracht in de auto zitten huilen.
Vanavond zitten de Knarren wat ongemakkelijk te wachten tot ik thuis kom. Dat verhaal op de radio over die omgekomen motorrijder op de A1 had ze geraakt als een koude bliksemflits. Als de deurbelt klinkt en er een agent wat ongemakkelijk kijkend binnen komt begint de Knarrin te huilen, zachtjes, maar met brandende tranen. ‘Mijn oprechte deelneming mevrouw.‘
De agent brengt de spullen die op en bij de motor zaten. Een tanktas met een nietgebruikt navigatie systeem. M’n zwemspullen, en flitsende zwembril. De sleutel van de leenmotor. Mijn helm, met gescheurd vizier, en bebloede zijkant. Grote krassen geven aan dat ik snoeihard het metaal geraakt heb. In een tas zitten de bebloede en gescheurde resten van een motorpak wat een jaar geleden op maat is gemaakt. Mijn aantekeningenboekjes door de regen onleesbaar geworden, een kapotgeslagen horloge. De pc zit er niet bij. Die is gedurende de file die ontstond helemaal aan poeier gereden.
De Krasse Knar pakt de helm vast en kijkt. De camera die ik een poos geleden gekocht heb zit er wat verfrommeld aan. Mijn opgedroogde bloed begint op de lens donkerbruin te worden. Als ie aan de achterkant peutert om ‘m van de helm te halen schiet het klepje los. De memory card zit er nog in. Hij haalt ‘m er uit en rommelt in de kastlade naar die memorycard reader die ie laatst gekocht heeft. ‘Zie je, komt ie toch van pas.‘ mompelt ie.
Terwijl ik in het mortuarium kouder en stijver wordt ziet de krasse knar dit filmpje…..
[click op DB cam TV om af te spelen ]
Cookie policy
(betrapt) Auw.. Dit ziet er te bekend uit. Zowel de actie van die auto als de reactie van die KLPD’er. Blijf die camera gebruiken alsjeblieft.
Hoewel ik me ineens realiseer dat dat einde wat je beschrijft wat luguber is, je eigen dood filmen.
oh btw : Zuruck in die heimat, zie mail!
Ja, die is inderdaad heel bekend, ik kon alleen niet zo goed zien wat je deed om de aandacht van deze oplettende medeweggebruiker op je te vestigen, was het de spiegel, het raam of gewoon vol je voet in de deur?
Er zijn er nog teveel die de auto als een tweede huiskamer zien. (Denkende aan die mevrouw die lippend stiftend een ambulance in zwolle de weg afsneed ….)
Helaas niet duidelijk te zien wat je deed.
Ik dacht dat je een helmcam had, zoëentje die meedraait met je hoofd 😉
Ik neem namelijk aan dat je toch kijkt naar de auto als die dit doet.
Maar om heel eerlijk te zijn, je reed wel redelijk in de dode hoek van de automobilist.
Die had natuurlijk allang moeten weten dat jij er reed (je reed al een tijdje er achter en naast), maar toch.
Troost je trouwens met de gedachte dat sommigen dit probleem ook hebben met auto’s die gewoon naast hen rijden.
Een dode hoek bij een automobilist bestaat er alleen in de spiegel, als je over je schouder kijkt zoals hele volksstammen ooit geleerd hebben zou ik gewoon te zien zijn geweest. Daarbij heb ik me achter en naast haar bevonden en als je het doet zoals het hoort zou je als voertuig bestuurder moeten weten wat zich ongeveer achter en naast je bevind. Je wil niet weten hoe vaak ik me rot zoek in de spiegels of over de schouder naar een voertuig wat net nog achter me zat maar ik in eens kwijt ben. kijken kijken kijken…
De cam zit aan de rechterkant van de helm waardoor je inderdaad niet alles meekrijgt wat zich meteen links van me gebeurd. Bij het aanbrengen van die cam had ik twee opties : links of rechts (top is door de systeemhelm niet mogelijk).
De acties die ik deed was eerst de claxon gebruiken. Daarop reageerde ze niet en toen ze met de auto onder handbereik was heb ik keihard op de ruit geslagen, dat is ca. 0.1 seconde voor ze ineens weer wegzwenkt. Trappen naar deur of spiegel kon niet meer, daarvoor was ze te dicht bij. Ik probeerde overigens die ruit in te slaan maar dat lukte niet.
Oh en het goede nieuws : dit was op één rit een van de drie acties van auto’s. Een keer een duitser die rukkend aan het stuur mij ineens naast ‘m had, en een vertegenwoordiger die mij aankijkend zich ook ineens realiseerde dat ik reed waar ie z’n auto heen stuurde.
Het stuk is overigens niet als directe aanval op de bestuurster van dit voertuig geschreven. Maar meer om eens te laten zien dat een ongeluk met foute afloop niet altijd de schuld van een te snelle motormuis is.
Oh, enneh “waarom remde je niet?”: omdat achter mij een dikke 20 meter vrachtwagen reed.
Als IT-freak die je bent kan je voor ons toch wel een livecam aanbieden 😉
De ene live cam wordt aan gewerkt. De doorgifte ondervind wat ‘hinder’.
Een live-cam op de brommert ? En dat zou dan in de categorie gratis en voor nop moeten zijn… Moet ik nog eens over denken. Wel een raar idee trouwens : ik ’s morgens op de motor de weg op en jullie meekijken…
Dat breng je er goed vanaf!
En waarom ze naar rechts gaat ontgaat mij ook een beetje.
Ze durft niet langs de vrachtwagen, da’s duidelijk.
Maar op de eerste plaats kunnen daar twee vrachtwagens naast elkaar, dus ruimte genoeg en punt 2, zo te zien houdt de wegversmalling na 300 meter op. Dus waarom ze nou net daar naar rechts moest gaan?
Misschien werd ze opgejaagd door een bumperklever…
Zeker blijven gebruiken die cam, al is het maar om dit soort actie’s vast te leggen.
Het mooiste zou dan ook nog zijn dat de bestuurder van de auto de beelden ook te zien zou krijgen!
Tsja, dat dat vrouwtje dom aan het sturen is is wel duidelijk. Wat ik echter echt totaaaaaaaal niet begrijp ik dat je niet gewoon in de remmen knijpt en er achter gaat hangen. Tuurlijk: je zit te vloeken en tieren. Maar jij zit op twee wielen. Ben enerzijds kwetsbaar, maar tegelijk ook een stuk meer stopping power waardoor je als volwassen vent de situatie eenvoudig naar jouw (veilige) hand kunt zetten.
Het filmpje toont inderdaad dat sommige automobilisten kennelijk hun rijbewijs bij een pakje boter kregen. Maar als je in deze situatie stug rechts blijft rijden en wèl in staat bent om te proberen een ruit in te slaan, maar niet het gezond verstand hebt gewoon even in je remmen te knijpen dan ben je minstens even fout bezig. Wel heel eerlijk dat je dat puberale gedrag dan ook nog post-mortum-theatraal wilt laten zien.
Zoals ik al zei zat ik tussen twee vrachtwagens in. En ik twijfel niet aan mijn stopping power maar wel aan de mogelijkheden om een vrachtwagen veilig in zo’n situatie zonder schade aan motorrijder of weg of wegwerkzaamheden tot stilstand te krijgen. Het is te smal en te afgeschermd om ook maar iets te kunnen doen zonder rechtdoor (waar ik dus ben) te gaan.
Naast m’n motorrijbewijs heb ik ook mijn vrachtwagenrijbewijs, ik weet wat die dingen wel en niet kunnen.
Enneh een beetje drama, al dan niet post mortem, just for the fun of it grin girn